ติดต่อรับข้อมูลข่าวสารได้ตามช่องทางนี้
       

อดีต

(ซิลด์สกรีน) Analog

สมัยก่อนนั้นการสกรีน จะมีการทำบล็อกไม้หรือเหล็กมาทำให้เป็นรูปสี่เหลี่ยม ทำการขึงผ้าที่บริเวณด้านล่าง
ซึ่งผ้าที่ใช้จะเป็นตระกูลไนลอน (เป็นผ้าเส้นเล็กๆ) และในการทำรูป จะทำการแปลงภาพให้เป็นแบบ Negative (ขาว-ดำ)

วิธีการใช้งานนั้น จะทำการหยอดและป้ายสีใส่ลงบริเวณด้านใน

แต่การสกรีนแบบนี้จะมีปัญหาหลายๆอย่าง เช่นถ้าทำฟิลม์ขนาดใหญ่จะมีปัญหาที่เป็นตามด (เป็นรูพรุนๆ) ทำให้รูปออกมาไม่สวย
แถมขั้นตอนการทำค่อนข้างยุ่งยาก แถมยังต้องฉายแสงอีก ทั้งเรื่องอุปกรณ์ที่ต้องครบครัน (ใช้ห้องมืด , น้ำยา , บล็อก , เรื่องความรู้ประสบการณ์ก็ต้องมีพอสมควร)

ข้อดี
- ราคาถูก เพราะต้นทุนไม่ถึง 5 สตางค์ในกรณีที่เป็นตัวหนังสือเล็กๆ
- ทนทาน เพราะน้ำหมึกที่อยู่ในซิลด์สกรีนนั้น ทำให้ยึดเกาะติดได้นานมากๆ

ข้อเสีย
- เลอะเทอะ
- การทำบล็อกยุ่งยาก
- ทำในปริมาณน้อยๆไม่ได้ เพราะไม่คุ้ม
- งานออกมาไม่ละเอียดเท่าที่ควร
- ต้องใช้ความรู้และประสบการณ์พอควร

ปัจจุบัน

Digital

อย่างที่บอกคือในอดีตต้องใช้เทคนิคมากมายในการทำ กว่าจะได้รูปไปอยู่บนเสื้อซักตัวนี่ หลากลายขั้นตอนเหลือเกิน
แต่ในยุคของ Digital นี้ เรียกว่าสะดวกมากกว่าเดิมเยอะมาก ซึ่งจะมีอยู่ 2 รูปแบบคือ
 

- Tranfer คือการพิมพ์ภาพลงวัสดุ โดยการพิมพ์ลงกระดาษพิเศษ แล้วนำไปติดกับวัสดุอีกทีโดยใช้ความร้อน


- Direct เป็นการพิมพ์ภาพลงไปที่วัสดุโดยตรงเลย

ข้อดี
- ใช้งานง่ายดายมาก ไม่ต้องมีทักษะอะไรก็ทำได้สบายๆ เพียงแค่ปริ้นเป็นเท่านั้น
- สวยงามสมจริง เพราะเป็นรูปภาพที่ปริ้นมาโดยตรงจากเครื่องคอมพิวเตอร์มาสู่เครื่องปริ้นเตอร์

ข้อเสีย
- ทนทาน แต่ไม่เท่ากับซิลด์สกรีน
- ต้นทุนเครื่องราคาสูง
- หมึกราคาแพง